Konuşmacılar: Nazan Azeri – Özlem Özyurt
«Nesne ilişkileri» kuramının önde gelen isimlerinden psikiyatrist Donald Winnicott (1896-1971), yaşamın erken dönemlerinde ve çoğu zaman bir oyuncak ya da mutlak nesne olarak keşfedilen 'şey'in, benlik örgütlenmesine olan katkısı üzerinden kendi söylemini oluşturmuştur. Anne ve memesi dışında bir dış dünya ve kocaman bir gerçeklik olduğunu keşfetmeye başlayan çocuk, genellikle cansız bir nesne ile belli bir ilişki kurmaya başlar. Bu nesne kimi zaman bir oyuncak, kimi zaman bir ev eşyası veya benzeri bir şeydir. Bir süre için sürekli olarak bu nesneyi kendi denetimine alır, sürekli yanında taşır ve bu nesne ile ilgili tüm tasarrufu kendi elinde tutmak ister. Gerçekliğe dönüş öncesi annesini ikame eden bu nesne, geçiş nesnesidir.
Sanatçının ortaya koyduğu sanatı, kendi iç dünyası ve dış dünyanın kesiştiği yerde konumlayan Nazan Azeri ile Asamblajlar (1992-93), Oyun Performansı (1993), Yerleş-eme-mek (1994) ve Metamorfoz/Dönüşüm (2002) sergileri dâhilinde gerçekleşecek bu buluşma; bizi sanat yapıtının Winnicott’un bağlamında geçiş nesnesi ile benzerliği üzerine bir yolculuğa davet ediyor.