Endüstriyel Tasarımcı ve Etkileşim Tasarımcısı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümünden lisans ve yüksek lisans derecelerini almıştır. İsviçre’de, Lucerne Sanat ve Tasarım Okulunda Ürün Tasarımı ve Yönetimi alanında, Güney İsviçre Uygulamalı Bilimler ve Sanatlar Üniversitesinde Etkileşim Tasarımı alanlarında yüksek lisans çalışmaları yapmıştır. İstanbul Bilgi Üniversitesi ve Pamukkale Üniversitesinde Deneyim Tasarımı, Eleştirel Tasarım, Teori ile Tasarım gibi alanlarda dersler vermektedir, Almanya’da Hessen Devlet Sanat ve Tasarım Üniversitesinde teknoloji felsefesi ve tasarım üzerine doktora çalışmalarını sürdürmekte, alternatif tasarım pratikleri ve tasarlama pratiğinin farklı alanlardaki deneyimi konuları üzerine ilgilenmektedir.
Eleştirel tasarım pratiği de nesneler öneren ve tasarlayarak eleştiren bir pratik olarak eleştiriye yeni bir mecra sunmaktadır.
Eleştiri (online) Süpermarketi Türkiye’de eleştirel tasarım alanında işler üreten tasarımcıları ve bu mecrada üretilmekte olan işlerin üzerine kısa tartışmaları ve eleştirel tasarım işlerinden oluşan hareketli görselleri içerecek.
Nesneler nasıl bir eleştiri oluşturur? Eleştiri ve gündelik hayatın tasarımı arasında nasıl bir ilişki var? soruları bu sergiye sizi davet ekmektedir.
Fransız filozof Bruno Latour 2003 yılında katıldığı bir konferansta ‘Eleştiri Gücünü Neden Kaybetti?’ diye sorar ve Fransız entelektüelleri Jean Baudrillard ve Pierre Bourdieu örneklerinde olduğu gibi gerçekliğin eleştirisinin yeterince değişikliğe yol açıp açamayacağını sorgular. Diğer bir filozof, Nelson (2010) da, Latour’un sorusu üzerine eleştirinin aslında güç odakları tarafından rahatça manipüle edildiğinden bahseder, komplo teorilerine inananlarda olduğu gibi argümanların yetersiziliğinden veya eleştirinin sadece bir kusur bulma döngüsü oluşturmasından, ve yeni bilgi üretmemesinden yakınır. Bu durumda eleştirinin nasıl yapılacağı konusu gündeme gelir.
Şeyler üretmek bu döngüden bizi çıkarır der Latour (2004). Marangoz-vari nesneler üretmek eleştirinin kuru döngüsünü kırabilir (Harman, 2005). Gündelik hayatı tasarlayan mimarlara, şehir plancılara ve tasarımcılara bu konuda belki de bir görev düşüyor. Ne de olsa şeyler üretmek, pratiklerinin bir parçası. Bu konuda belki de en çarpıcı noktaya tasarımcı Dunne and Raby (2010, s. 22) ikilisi şöyle değiniyor: “…art shouldn’t need to exist. In an ideal, utopian world, everyday life would be so rich, meaningful and challenging that we wouldn’t need this separate category called art. I kind of feel that art exists because design has failed. Learning from artists, designers should become bolder, more imaginative and critical.”
Eleştiri (Online) Süpermarketi, hareketli resimlerden oluşan Türkiye’de üretilen eleştiri nesnelerini sergilemenin yanısıra Başak Tuna, Liana Kuyumcuyan ve Nur Horsanalı ile eleştirel tasarım pratiklerini ve Türkiye’deki eleştirel tasarım ekosisteminin tartışıldığı bir söyleşiye ve Can Boyan, Ayşegül Özçelik ve Sıla Bozdeveci ile eleştiriye ve çeşitli tasarlama-üretme pratiklerinden bu alana teorik katkılara değinilecek diğer bir söyleşiye de ev sahipliği yapacak.
Sergi planı için tıklayınız.
*Harman, G. (2005). Guerrilla Metaphysics: Phenomenology and the Carpentry of Things. United States: Open Court.
Latour, Bruno (2004) ‘Why has Critique run out of steam? From Matters of Fact to Matters of Concern’. En son http://www.bruno-latour.fr/sites/default/files/89-CRITICAL-INQUIRY-GB.pdf adresinden 4 Nisan, 2021tarihinde erişildi.
Nelson, M., J., (2010) Not just argument and critique? Philosophers doing other things. En son http://www.kmjn.org/notes/not_just_argument_and_critique.html adresinden 4 Nisan, 2021 tarihinde erişildi.
Puolakka, A., & Sutela, J. (2010). Science Poems. Helsinki & Paris: OK Do.