10.12.2018
Yazı: Cem Kayıran
İllüstrasyon: Saydan Akşit
Tarihe ismini sağlam puntolarla yazmayı başarmış müzisyenlere baktığımızda, kimi zaman bir şarkının, bir albümün ya da çalış stillerinin ön plana çıktığını görmek mümkün. Wild Bill Davis’in caz tarihinin en önemli müzisyenlerden biri olmasının ardındaysa yeteneğinin de ötesinde olan bir detay yatıyordu: Hammond Org’unu bir solo caz enstrümanı haline getiren, Wild Bill Davis’ti.
24 Kasım 1918 tarihinde Missouri’de dünyaya gelen Wild Bill Davis, ya da gerçek adıyla William Strethen-Davis, müzikle ilgilenmeye de bir solist olan babasıyla evde yaptığı çalışmalarla başladı. Alabama ve Texas’taki müzik eğitimlerinin ardından 1939 yılında Chicago’ya taşınan Davis, burada üç yıl boyunca Milt Larkin’in aranjörü ve gitaristi olarak çalıştı. 1943 yılında piyanist Earl “Fatha” Hines için bir aranjman yapan Wild Bill Davis’in bilinen ilk piyano kayıtları da 1945 yılından.
Columbia etiketiyle yayınlanan Buster Bennett albümünde ilk kez bir kayıtta piyanonun başına geçen Davis, sonraki yıllarda Louis Jordan, Tiny Bradshaw ve Claude McLin gibi isimlerle çalıştı. Kilise orgunu sahneye ve caz müziğine taşıyor olması, kimi kesimler tarafından tepkiyle karşılansa da Wild Bill Davis’in bu hamlesi, caz müziğin 20. yüzyıldaki en önemli yol göstericilerinden biri olmuştu.
1950’lerden bu yana caz dünyasında yaygın olarak görülen org, gitar ve davuldan oluşan trioyu hayata geçiren isim olarak anılan Wild Bill Davis, kariyeri boyunca birçok iş birliğiyle prestijli plak şirketlerinden kayıtlar yayınladı. 1960’lar geldiğinde caz sahnesinin en tanınmış Hammond müzisyenleri arasında yer alıyordu ve Ella Fitzgerald ve Johnny Hodges gibi isimlerden davetler peş peşe geliyordu. 1970’lerin büyük kısmını Avrupa’da geçiren Davis, burada Slam Stewart ve Buddy Tate gibi müzisyenlerle birlikte çaldı. 1978-1980 yılları arasında Lionel Hampton’ın orkestrasına katılan Davis, kariyerinin kalan yıllarında caz festivallerinin onur konuğu olarak sahne aldı ve 1995 yılında hayatını kaybetti.